Na een aanrijding ontstaat er soms onenigheid tussen de verzekeringsnemer en de WAM-verzekeraar over de manier waarop de claim van een derde wordt afgehandeld. Deze afhandeling kan immers gevolgen hebben voor de schadevrije jaren en de verzekeringspremie. Welke verplichtingen heeft de WAM-verzekeraar bij het afhandelen van de schadeclaim van een derde?
Omdat erkenning van de aansprakelijkheid na een verkeersongeval mogelijk gevolgen heeft voor de schadevrije jaren en de te betalen premie heeft een verzekerde natuurlijk een zeker belang bij de afhandeling van de schade van een aanrijding. Een aansprakelijkheidsverzekeraar heeft echter een grote mate van vrijheid bij het afhandelen van claims van derden. De verzekeraar moet wel rekening houden met de belangen van de verzekerde, maar mag beslissingen nemen waar de verzekerde niet mee instemt.
Gratis rechtsbijstand en advies bij letselschade
Verzekeringsnemer stemt niet in met afhandeling aansprakelijkheidsclaim
Bij het afhandelen van schade na een aanrijding komen regelmatig vragen op over de verplichtingen die een (WAM) verzekeraar heeft ten opzichte van de verzekerde bij het afhandelen van een schadeclaim van een derde. De rechtbank Gelderland behandelde onlangs een zaak waarin een WAM verzekerde vond dat haar eigen verzekeraar ten onrechte had erkend dat zij aansprakelijk was voor een aanrijding. Daarnaast wou de vrouw dat de verzekeraar een expertise liet uitvoeren om de schade aan de auto van de tegenpartij te laten vaststellen.
Welke rechte heeft een aansprakelijkheidsverzekeraar bij het afhandelen van een schadeclaim?
De verzekeraar heeft een vergaande vrijheid om de claim van de tegenpartij af te handelen. De verzekeraar moet de belangen van de verzekeringsnemer wel beschermen. Dit betekent echter niet dat de verzekeringsnemer moet instemmen met de wijze waarop de schade wordt afgehandeld. De WAM-verzekeraar mag dus beslissingen nemen waar de verzekeringsnemer niet mee instemt:
‘Vooropgesteld moet worden dat de verzekeraar (Achmea) op grond van artikel 6 van de WAM de schade zelfstandig en actief met de wederpartij ( [naam 2] ) moet regelen. De verzekeraar heeft daarbij een behoorlijke mate van vrijheid om de schade te regelen. Zie onder andere de beslissingen die gepubliceerd zijn onder GC Kifid 2017-756, GC Kifid 2017-716 en 2017-289. Bij het regelen van de schade moet de verzekeraar zich wel op een redelijke manier inspannen voor de bescherming van de belangen van de verzekerde ( [eiseres] ) bij de vaststelling van de mate van zijn (wettelijke) aansprakelijkheid. Zie GC Kifid 2019-390 en 2018-478. Dat betekent echter niet dat de verzekeraar de schade alleen mag vaststellen en tot vergoeding mag overgaan, als de verzekerde daartegen geen bezwaar heeft (CvB Kifid 2021-0008).’
Mocht de verzekeraar aansprakelijkheid van haar eigen verzekerde jegens de tegenpartij erkennen?
De vrouw vulde na het ongeval een schadeformulier in. Op het formulier verklaart zij dat het ongeval haar schuld was. Er is geen bewijs om de onjuistheid van de informatie op het schadeformulier aan te tonen. De verzekeraar mocht daarom uitgaan van de juistheid en de aansprakelijkheid ten opzichte van de tegenpartij erkennen:
‘Achmea heeft op basis van het SAF de aansprakelijkheid erkend. Een door beide partijen ondertekend SAF levert grond van artikel 157 lid 2 Rv dwingend bewijs op wat betekent dat moet worden uitgegaan van de juistheid van de gegevens op het formulier. Tegen dit dwingend bewijs staat tegenbewijs open.‘
Heeft de verzekeraar de schade van de tegenpartij op de juiste manier vastgesteld?
De verzekeraar is voor de vergoeding van de schade van de tegenpartij uitgegaan van een schade expertise. De rechter benoemt dat de verzekeraar mag uitgaan van de juistheid van een expertiserapport, tenzij er goede redenen zijn om aan de juistheid te twijfelen. In dit geval mag de verzekeraar dus uitgaan van de juistheid van het expertiserapport:
‘Over het expertiserapport moet vooropgesteld worden dat een verzekeraar in beginsel mag uitgaan van de juistheid van de bevindingen van een expert, tenzij blijkt dat de inhoud van het rapport evident onjuist is (ECLI:NL:HR:2010:BK9158).’
Kan ik met een verklaring van een automonteur de onjuistheid van een schadevaststelling aantonen?
De vrouw overlegt een verklaring van een automonteur om aan te tonen dat de tegenpartij minder schade leed dan is vastgesteld. De rechter bepaalt dat een automonteur geen schade-experts is. De verklaring van de auto monteur is dus onvoldoende om de onjuistheid van de schade expertise aan te tonen:
‘De automonteur van [eiseres] is echter, hoewel niet wordt getwijfeld aan zijn deskundigheid, geen schade-expert.‘
Moet de verzekeraar betalen voor een expertise om de schade van de tegenpartij vast te stellen?
Op grond van de WAM-verzekering betaalt de verzekeraar een vergoeding voor de kosten van een expertise om de schade van de verzekerde zelf vast te stellen. Op grond van de wet bestaat er echter geen verplichting om de expertisekosten te vergoeden die gemaakt worden om de schade van de tegenpartij te laten vaststellen:
‘Het recht van de verzekerde om ook de expertisekosten vergoed te krijgen, houdt dus nauw verband met het verzekerde belang van de verzekerde (in het gegeven voorbeeld: de schade aan het verzekerde object). In dit geval doet zich iets anders voor. Het gaat niet om de schade aan de auto van [eiseres] , maar zij is aansprakelijk gesteld voor de schade die [naam 1] heeft veroorzaakt aan een object van een ander (de bestelbus van [naam 2] ). [eiseres] wenst ook niet (de oorzaak van) de schade vastgesteld te krijgen door een expert omdat zij dan weet wat zij te vorderen heeft onder de verzekering, maar in verband met haar belang om meer schadevrije jaren en daarmee een lagere premie te behouden. Dat is op zichzelf een gerechtvaardigd belang, maar artikel 7:959 lid 1 BW geeft de verzekerde in dat geval niet het recht om de in verband daarmee gemaakte expertisekosten van de verzekeraar te vorderen.’
Gratis rechtsbijstand en advies bij letselschade
Bel naar 0800 44 55 000, stuur een e-mail naar info@hijink.com of vul het onderstaande contactformulier in.
Bron: www.rechtspraak.nl Rechtbank Gelderland 15 oktober 2025, ECLI:NL:RBGEL:2025:10628