Aanrijding in een binnenbocht

Een veel voorkomende aanrijding ontstaat als een weggebruiker (met voorrang) bij het afslaan de binnenbocht gebruikt.

Bij een aanrijding in een binnenbocht staat het recht op voorrang tegenover de verplichting om rechts te houden. Het is daarom belangrijk om vast te stellen wat de plaats op de weg was van de betrokken voertuigen en of de bestuurder met voorrang voldoende rechts hield. Een schadevergoeding eisen na een aanrijding in een binnenbocht is alleen mogelijk als u kunt aantonen dat een verkeersfout van de tegenpartij het verkeersongeval veroorzaakte.

Regelmatig ontstaat er een aanrijding tussen een afslaande auto die een bocht te ruim of krap neemt en een bestuurder die voorrang moet verlenen aan de afslaande auto. Het recht op voorrang betekent niet dat er recht bestaat om een binnenbocht te gebruiken of om af te wijken van de regel dat bestuurders rechts houden. De vraag die opkomt na een aanrijding in een bocht is of de aanrijding het gevolg is van een voorrangsfout of van het rijden op de verkeerde weghelft.

Gratis advies en rechtshulp bij letselschade

0800 44 55 000

Bewijs van aanrijding in een binnenbocht

Als twee verkeersdeelnemers schade oplopen kunnen zij beiden een letselschadeclaim indienen. De eiser van een schadeclaim moet het recht op eens schadevergoeding bewijzen. Dit betekent dat de verkeersfout van de tegenpartij moet worden aangetoond. Het bewijs kan bijvoorbeeld bestaan uit een schadeformulier, foto’s van de plaats van de aanrijding en de eindpositie van voertuigen en uit getuigenverklaringen.

Voorrang hebben geeft geen recht op de binnenbocht

De plaats van de voertuigen op de weg geeft de doorslag. Daarbij is wel belangrijk dat wordt vastgesteld waar bestuurders reden en hoe de aanrijding precies plaatsvond. Aan de hand van deze gegeven stellen we vervolgens vast of er sprake was van een situatie waarin voorrang verleent moet worden. In een uitspraak over een fietser die wordt aangereden in een binnenbocht concludeert de rechter bijvoorbeeld als volgt:

‘De conclusie kan geen andere zijn dan dat de automobilist op de voor haar verkeerde weghelft de fietser heeft aangereden op een plaats, waar de fietser geen voorrang hoefde te verlenen’